We wlewach stosujemy zawsze odpowiednio zbuforowaną witaminę C w postaci askorbinianu sodu czyli soli kwasu askorbinowego. Jest on lepiej tolerowany przez układ pokarmowy i tylko w przypadku askorbinianu sodu można zastosować roztwór o pH zbliżonym do osocza krwi.
W naszym ośrodku stosujemy przejrzyste procedury podawania witaminy C. Wlew przygotowywany jest zawsze w obecności pacjenta, co daje gwarancję, że otrzymuje on witaminę C o określonym stężeniu.
Podajemy wysokie dawki witaminy C w takich chorobach jak:
• Borelioza
• Choroby wirusowe i zakaźne
• Choroby nowotworowe
• Zatrucie toksynami
• Infekcje o podłożu wirusowym i bakteryjnym
• Rekonwalescencja po przebytych zabiegach i hospitalizacji
• Miażdżyca i choroby sercowo - naczyniowe
• Stany zapalne organizmu
• Wirusowe zapalenie wątroby

Witamina C w walce z nowotworami

W literaturze medycznej istnieje wiele prac opisujących mechanizm niszczenia komórki nowotworowej przez witaminę C. Przede wszystkim witamina C wykazuje silne działanie antyoksydacyjne. Związane jest to z faktem, że jest ona dawcą elektronów czyli dostarcza elektrony do walki z wolnymi rodnikami. Dzięki tej właściwości zabezpiecza inne składniki komórkowe przed utlenieniem. Proces ten toczy się nieustannie, a w jego wyniku powstaje kwas dezoksyaskorbinowy, który następnie zostaje przekształcony w witaminę C. Oprócz aktywności antyoksydacyjnej witamina C wykazują właściwości antynowotworowe.
Kwas askorbinowy blokuje reakcję przemiany azotanów w nitrozaminy, które należą do najsilniejszych kancerogenów, wywołujących nowotwór żołądka.
Witamina C wzmacnia funkcjonowanie układu immunologicznego. Kwas askorbinowy zwiększa bowiem aktywność komórek NK czyli naturalnych zabójców oraz limfocytów T i B, które są zaangażowane nie tylko w zwalczanie patogenów czyli czynników wywołujących chorobę (np. wirusów, bakterii, pasożytów), ale również w proces eliminacji komórek nowotworowych.
Witamina C stymuluje produkcję interferonu – białka niezwykle pomocnego podczas leczenia w chorobach nowotworowych, a także przyczynia się do spowolnienia procesu tworzenia przerzutów.